Betamax to format wideo na taśmie, który został opracowany przez firmę Sony i wprowadzony na rynek w 1975 roku. Betamax był jednym z pierwszych formatów wideo, który umożliwiał użytkownikom nagrywanie i odtwarzanie filmów w domu. Taśma Betamax miała szerokość 12,7 mm i oferowała jakość obrazu lepszą niż konkurencyjny format VHS, który został wprowadzony na rynek wkrótce po Betamax. Betamax został jednak przegrany przez VHS w rywalizacji na rynku wideo, głównie ze względu na krótszy czas nagrywania oraz zbyt wysoką cenę. Choć format Betamax nie był już produkowany od lat 90. XX wieku, jego wpływ na przemysł wideo i popularyzację filmów w domach był znaczący i przyczynił się do rozwoju technologii wideo.