Przewodnictwo elektryczne to zdolność substancji do przewodzenia prądu elektrycznego. Jest to proces, w którym ładunki elektryczne (zwykle elektrony) mogą swobodnie poruszać się przez substancję, umożliwiając przepływ prądu.
Przewodnictwo elektryczne występuje głównie w materiałach, które posiadają swobodne nośniki ładunku elektrycznego, takie jak elektrony w metalach lub jony w elektrolitach. Przykłady substancji, które wykazują dobre przewodnictwo elektryczne, to miedź, srebro, aluminium czy roztwory elektrolitów, takie jak sole w wodzie.
W metalach, które są doskonałymi przewodnikami elektrycznymi, elektrony w pasmach przewodnictwa mają wysoką mobilność i mogą swobodnie poruszać się wzdłuż struktury krystalicznej. Gdy na metal jest nałożone napięcie elektryczne, elektrony zaczynają przepływać, tworząc przepływ prądu.
W przypadku elektrolitów, takich jak sole rozpuszczone w wodzie, przewodnictwo elektryczne wynika z ruchu jonów. Jony, które mają ładunek dodatni lub ujemny, poruszają się w roztworze pod wpływem napięcia elektrycznego, co umożliwia przepływ prądu.
Istnieją również substancje, które mają słabe przewodnictwo elektryczne lub są izolatorami elektrycznymi, takie jak drewno, tworzywa sztuczne czy guma. W tych substancjach elektrony nie są swobodne do przepływu i nie mogą przenosić prądu.
Przewodnictwo elektryczne jest kluczowym pojęciem w elektronice, energetyce, elektrochemii i wielu innych dziedzinach nauki i technologii. Zrozumienie właściwości przewodnictwa elektrycznego jest istotne dla projektowania układów elektrycznych, tworzenia urządzeń elektronicznych i opracowywania zaawansowanych technologii związanych z prądem elektrycznym.