Rozpuszczalność odnosi się do zdolności substancji do rozpuszczania się w innym ośrodku, zwykle w rozpuszczalniku, tworząc jednorodny roztwór. Substancja, która jest zdolna do rozpuszczania się, jest nazywana rozpuszczalną, podczas gdy substancja, która nie rozpuszcza się dobrze lub wcale, jest nazywana nierozpuszczalną.
Rozpuszczalność jest opisana jako ilość substancji, która może rozpuścić się w określonym rozpuszczalniku w danych warunkach. Może być wyrażana w różnych jednostkach, takich jak gramy na litr (g/L) lub mol na litr (mol/L).
Rozpuszczalność zależy od wielu czynników, w tym od natury substancji rozpuszczanej i rozpuszczalnika, temperatury oraz ciśnienia. Niektóre substancje są bardzo rozpuszczalne i łatwo rozpuszczają się w danym rozpuszczalniku, podczas gdy inne substancje mogą być tylko częściowo rozpuszczalne lub w ogóle nierozpuszczalne w danym środowisku.
Przykładem dobrze rozpuszczalnej substancji jest sól kuchenna (chlorek sodu), która rozpuszcza się w wodzie tworząc roztwór soli. Z kolei tłuszcze są nierozpuszczalne w wodzie, ale dobrze rozpuszczają się w rozpuszczalnikach organicznych, takich jak benzen czy etanol.
Rozpuszczalność ma szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach, w tym w chemii, farmacji, przemyśle spożywczym, rolnictwie i innych. Zrozumienie rozpuszczalności substancji jest ważne dla projektowania reakcji chemicznych, otrzymywania roztworów, opracowywania leków i wielu innych procesów, w których substancje muszą być rozpuszczane w określonym medium.