Seria obrazów Nenufary, vel. Lilie wodne autorstwa Claude Moneta.
„Lilie wodne” to seria obrazów olejnych namalowanych przez Claude’a Moneta w latach 1899-1926, która stanowi jeden z najważniejszych i najbardziej znanych cykli w historii sztuki. Obrazy te przedstawiają zbiorniki wodne z pływającymi na nich kwaterami lilii wodnych, w różnych porach dnia i roku, a ich charakterystyczna technika malarska wpłynęła na rozwój impresjonizmu i sztuki modernistycznej.
Monet po raz pierwszy zaczął malować kwiaty na wodzie w latach 80. XIX wieku, ale to w 1899 roku zaczął malować obrazy, które później zyskały nazwę „Lilie wodne”. Wówczas malarz kupił nieruchomość w Giverny we Francji, która była otoczona ogrodami wodnymi, które stały się głównym tematem jego późniejszej pracy. Monet kochał kwiaty i przyrodę, ale jego zainteresowanie liśćmi lilii i refleksami światła na wodzie stało się prawdziwą obsesją.
W swoich obrazach Monet eksperymentował z kolorami i światłem, aby stworzyć nową, oryginalną technikę malarską, która zapoczątkowała styl impresjonistyczny. Malując lilie wodne, artysta skupił się na przekazywaniu różnic w odcieniach światła i kolorów, które zmieniały się w zależności od pory dnia, warunków atmosferycznych i pory roku. Kwatera lilii, tańcząca na powierzchni wody, tworzyła kaskadę subtelnych odcieni zielonego, fioletowego, różowego i białego, co nadawało obrazom szczególnego uroku i poetyckiej atmosfery.
Technika Moneta polegała na wykorzystaniu szerokich, płynnych pociągnięć pędzla, które tworzyły swobodne, organiczne kształty. Artysta używał natłuszczonej farby, aby uzyskać połysk i intensywność kolorów, które przypominały tony wody. Dzięki tej technice, obrazy Moneta odznaczają się delikatnym, subtelnie oddanym światłem, które tworzy wrażenie, jakby patrzyliśmy na obrazy w świetle zachodzącego słońca.
„Lilie wodne” Moneta były częścią jego szerszej fascynacji naturą, która była związana z jego dążeniem do uchwycenia ulotnych wrażeń i uczuć. W swojej pracy artystycznej Monet starał się wyrazić uczucia i emocje, a nie tylko przedstawić obraz rzeczywistości.
